2009 – Roemenië

//2009 - Roemenië

De laatste zondag

Vandaag was een speciale dag, niet alleen omdat het de dag van God is, maar ook omdat we iets hebben gedaan wat je niet iedere zondag doet, we zijn naar een zigeunerkerk gegaan, dit was voor ons allemaal een bijzondere ervaring! Het blijft wel heel erg lastig, omdat wij niets van de taal kunnen verstaan. Het is natuurlijk ook niet wat wij gewend zijn, er wordt veel hardop gebeden, allemaal luid

Zaterdag de laatste vrije dag

Voor de laatste zaterdag stond gepland om naar de weerkerk in Presjmar en naar Brasov te gaan. De weerkerk is een kerk waarin de bevolking van voormalig Hongarije zich schuil hield voor aanvallen van Tartaren en Turken. In Brasov zouden we gaan winkelen. Maar helaas liep niet alles zoals gepland. Op weg naar de weerkerk merkte Roelof dat er een mankement was aan de Fiat bus. De bus kon niet meer verder

Nog een werkdag

Zo, dat was weer een dag. Nou en het was een goede dag, hoe dit komt zal hieronder verteld worden. Vandaag was de dag van de afronding van het werk in het ziekenhuis. Er waren nog een aantal dingetjes die moesten gebeuren. Een aantal banken en plinten lekker smurfenblauw, dit gebeurde door Niels en Adriaan. Ondertussen waren Joop en David bezig met een kamer te sausen. Het was een rotklusje vanwege de

In het kinderkamp (2)

Afgelopen maandag en woensdag ben ik in het kinderkamp geweest. In dit blog beschrijf ik de gebeurtenissen en ervaringen die ik gedurende die dagen heb meegemaakt en opgedaan. ’s Maandags ochtend vertrokken we, Harm, Henk, Stefan en ik, vanaf het ziekenhuis met de grote fiatbus. Onderweg kocht Harm een jerrycan water, want het water op het kamp vind hij niet te drinken. Na 20 minuten rijden komen we aan bij het kamphuis.

in het kinderkamp

Afgelopen maandag en woensdag ben ik in het kinderkamp geweest. In dit blog beschrijf ik de gebeurtenissen en ervaringen die ik gedurende die dagen heb meegemaakt en opgedaan. ’s Maandags ochtend vertrokken we, Harm, Henk, Stefan en ik, vanaf het ziekenhuis met de grote fiatbus. Onderweg kocht Harm een jerrycan water, want het water op het kamp vind hij niet te drinken. Na 20 minuten rijden komen we aan bij het kamphuis.

Werkdag

Vandaag was afscheid nemen het onderwerp van de dag. Lennart Visscher vertrok deze morgen vroeg met zijn ouders naar huis, hij gaat daarna naar de Ardennen op vakantie. Ook werden de jongeren uit Ierland vanmorgen uitgezwaaid, wat zwaar viel voor een drietal lovers uit het Nederlandse kamp. Wie weet wordt het ooit nog wat. Het werk bij het ziekenhuis is ondanks het liefdesverdriet flink opgeschoten. Op de chirurgie zijn de plafondplaten eruit

Bij het kinderkamp (1)

Op maandagmorgen van de eerste werkweek in Roemenië gingen Niels en Harm naar het kinderkamp toe. Na een rit van 25 minuten vanuit Baraolt kwamen wij aan bij het kamphuis in het plaatsje Ozunca-bai (~Oezoenka baj~). Omgeven door een prachtige natuur ligt ons verblijf op een helling dat uitzicht biedt op een berg die door zijn grootte meteen de aandacht trekt.

Bericht van de corveeploeg

Ja, wat doen wij als corveeërs allemaal?We beginnen ‘s morgens drie kwartier van tevoren om de tafel te dekken. Veel mensen denken dat het veel te vroeg is, maar we hebben de tijd echt nodig. Als we klaar zijn met ontbijten is het tijd om af te wassen. Dat duurt ongeveer 20 minuten. Daarna hebben we nog even de tijd om de was te doen en de toiletten schoon te maken. Als we daar klaar mee zijn

Woensdag vrije dag

Vandaag hebben wij een dag gehad waarop we niet hoefden te werken. Zowel de mensen van de groep die in het zigeunerkamp zijn geweest als de mensen die in het ziekenhuis werken, hadden vandaag een vrije dag waarop een aantal activiteiten gepland stond. Vanmorgen zijn we in plaats van 7.30 uur om 9.30 uur met het ontbijt begonnen. Uitslapen dus! Tot en met 13.30 uur hadden we vrij en zijn velen van ons Baraolt in gegaan om daar de markt te

de eerste werkdag

Eerste werkdag Een uur tijdsverschil is ’s morgens vroeg duidelijk merkbaar aan de ontbijttafel. Zonder al te technisch te worden over tijdszones komt het er op neer dat wij om 06:30 uur (Zeeuwse tijd) met boterhammetjes met salami en verse tomaten aan het ontbijt zaten. Christa, Floris en Stefan moesten voor de voorbereidingen hiervoor nog een half uur eerder uit hun bedje. Voor de duidelijkheid, ons horloge wijst dan een uur later dus het lijkt mee te vallen. Vaste rituelen zijn