Wat valt er nog toe te voegen aan de blogs tot nu toe. Er is al zoveel geschreven.
Deze laatste dag wordt ontspannen doorgebracht aan het Balatonmeer. Voldaan kijken we terug op de hele reis, het werk, nieuwe ontmoetingen, de groep, de groei bij ons zelf.
De reis zelf gaat voorspoedig. Na de eerste driehonderd kilometer eten bij paprika. Dan weer verder, we hebben geen haast dus rijden in een rustig tempo.
Nachtelijke reizen geven aan de één rust en aan de ander verdieping. In de nacht worden er mooie gesprekken gevoerd. Hoe raar kan het soms lopen. Vooraf heb je een beeld van zo’n reis en achteraf kun je zien dat je echt moest bijstellen. De één zal het weinig meer doen en gaat thuis over tot de orde van de dag. De ander pakt er een ontwikkeling in mee voor het komende jaar en mogelijk in de rest van zijn/haar leven. Iedereen gaf een deel van zichzelf weg voor de ander en ontving er veel meer voor terug. Dienstbaarheid kan op zoveel verschillende manieren worden gegeven.
Het klussen in de huisjes was een middel en geen doel op zich. De mensen daar leven vaak in grote armoede en hebben niet het geld om materialen aan te schaffen. Ze leven vaak in zorgelijke situaties waardoor ze ook geen kracht meer hebben om zorg te dragen voor datgene dat ze zelf wel hebben. We zagen dat we niet alleen praktisch werk verrichten maar merkten dat we ook weer hoop en levensmoed konden brengen. Het maakt je stil als je ziet dat Christie, het vrouwtje in huisje 4, weer motivatie en moed kan putten uit het werk dat wij daar deden.
Het fundament van de reis zat ook in de dagopeningen en de verdieping tijdens de avond. Tijdens de stille tijd zijn we bepaald bij 1 Corinthië 13 waar het gaat over de liefde. Hoe kunnen wij God betrekken in het werk dat we doen in de summerschool en in de huisjes. Daar ontstonden ook mooie gesprekken en er kwam verlangen om hiermee ook thuis aan de slag te gaan. Deze reis was niet alleen voor de arme Hongaarse medemens bedoeld maar ook juist voor de jongeren zelf. Er is hard gewerkt en dat was soms ook echt vies werk maar het is steeds gedaan zonder te mopperen. Het mooie was dat er ook dankbaarheid groeide voor de mogelijkheden die wij hebben. Misschien moeten wij wat minder mopperen als het eens tegen zit. Zo is er ontzetten veel gebeurd tijdens deze reis. Wij zijn God dankbaar voor zijn bescherming tijdens de reis en tijdens het werk.
Quote van Sieger: “Het mooiste dat je daar krijgt als je werkt is, behalve het respect en dankbaarheid, ook heel veel liefde van de mensen voor wie je bezig bent en dat is zo mooi aan deze reis. Dat is zo veel mooier dan een gewone vakantie en lekker aan het strand liggen.”
Nog geen reacties.