Maandag. Het is al even geleden, maar het voelt als de dag van gisteren.
Maandag. Een dag van aftasten, uitzoeken, peilen, monitoren en snuffelen aan het werkveld en de mensen. Vandaag is het vroeg dag. “Om kwart over zeven vertrekt de bus!”, roept Pierre nog. En inderdaad, om 07:15 zit Pierre in de bus.
De rest volgde later, en Sieger nóg later. Met de busjes rijden we naar de ‘kindergarten’ waar we ontbijten. Welnu, de maaltijd is zeg maar echt wel een dingetje. De Hongaarse keuken is verassend, spannend, exotisch. Iets dat aangezien wordt voor mozzerella, blijkt de boter de zijn, en de warme limonade blijkt zoete thee te zijn. Miesjel kent de geneugden van de Hongaarse keuken al langer, schraapt zijn keel en neemt het woord: “er is ook kruidenboter, erg lekker” Michel laat tijdens de maaltijd zijn omvangrijke buik zien aan Viki, die op haar beurt erg schrikt! Michel wendt zich naar Klaas en legt uit dat zijn buik ‘Magyar termék’ is. Op alle Hongaarse producten staat dat namelijk en betekent: van Hongaarse oorsprong. Ronald moet wennen aan paprika bij het ontbijt en doet zich te goed aan een bekertje sinas.
Het transport is aangekomen! Na het ontbijt lopen we met de groep naar de school in het dorp. Matthijs klimt in de vrachtwagen, diept een mes op en snijdt de eerste pallet aan. De groep vormt een lange rij om de dozen en tafels en stoelen aan elkaar door te geven. Van Matthijs naar Valentijn, van Valentijn naar Bas, van Bas naar Ronald, van Ronald naar Daniël, van Daniël naar Jonne, van Jonne naar Jos, van Jos naar Jasper, van Jasper naar André, van André naar Jonathan, van Jonathan naar Kristel, van Kristel naar……………….. Verder weten we het niet meer 🙁
Er komen verschillende ‘Wingerd’ stoeltjes en tafeltjes voorbij. Vele reizigers hebben op deze stoeltjes leren lezen en schrijven, nu mogen ze hergebruikt worden door Hongaarse kindjes. Mooi! Arthur tipt iedereen om even te kijken of zijn of haar naam toevallig in een vak staat gekerfd. Dit maakte het doorgeven er niet gemakkelijker op. Tegen alle (lees: Arthur’s) verwachtingen in hebben we binnen een uurtje het klusje geklaard. Het ochtendzonnetje schijnt fel op onze bolletjes. Valentijn heeft last van zijn arm.
Terwijl de rest van de groep nog even wacht op nadere instructies van Pierre (en Kasper) begint ondertussen de summerschool. Evelien en Herman, onze Engels docenten, en Ruth en Sjors, de hulpjes, beginnen hun eerste lessen met het eerste verhaal van de bijbel: de schepping. De dagen van de week, de letters van het alfabet en de nummers die er bestaan worden in het Engels bezongen. Uut Evelien d’r powerpoint bliekt da de Nederlandse cultuur bestaet uut stroopwafels en kroketten met cocktailprikkers. Dit wordt enthousiast ontvangen door de Hongaarse jeugd. Terwijl Sjors basketbalt en Ruth nog een flesje bijvult voor de flessenvoetbal komen de eerste werkgroepjes aan bij de huisjes. Met Kasper achter het stuur, op weg naar huisje 1, worden we staande gehouden door vier frivole politieagenten. De papieren zijn in orde, maar niemand (behalve Willem natuurlijk) kan zich identificeren. Kasper kan ook niet aantonen dat hij al vier jaar zijn rijbewijs heeft daarom rijden we in colonne richting de slaapplaats om de papieren te halen. Kasper heeft nog nooit zo netjes gereden: 60 op de binnenweggetjes en 30 door de straatjes. Gelukkig vult Klaas, die snel ter plaatse was, de tijd op met wat grapjes over voetbal en de lekke band van de politieauto. Na een uur kon busje ‘huisje 1’ eindelijk van start met het opknapwerk in huisje 1. [Einde van dit alineaatje]
Er wordt gewerkt in vijf verschillende huisjes, door vijf verschillende groepjes. Het werk bestaat voornamelijk uit de 3 S’en: schoonmaken, schuren en schilderen. Het werk is erg mooi om te doen. Wat het zo bijzonder maakt is dat je bij iemand thuis bent. Hierdoor heb je super direct contact met de mensen die je helpt. Je krijgt al snel een heel goed beeld van de omstandigheden waarin zij dagelijks leven. Voor ons allemaal was deze eerste dag intensief. Hierdoor raken wij extra gemotiveerd en dit bindt de groep. Doordat je samen hetzelfde meemaakt en je eenzelfde ‘wereld’ deelt groei je naar elkaar toe. De goede sfeer zorgt er ook voor dat Simon direct bij de groep kan aanhaken, ondanks dat hij de eerste dagen heeft gemist.
De avond valt. De klok tikt, Henk kromt zijn tenen, Matthijs gooit opnieuw 3 houtblokken op het vuur. Blikken kruisen elkaar. Het vuur wakkert warme gevoelens aan en het thema van de avond is ‘Liefde’. Iedereen heeft een fijne stille tijd en.. of het door de drukkend warme dag kwam, of de vonk die oversloeg, opende zich de hemel en een “machtig mooie” donderbui trok over de velden.
Groetjes van Arthuurtje en Jos, de dochter van Henk, de zus van Hein en Herman.
Nog geen reacties.