Het is dinsdagmorgen rond de klok van negen. Voor we aan het programma met de weeshuiskinderen beginnen, nemen we nog even de tijd om u te updaten over de situatie hiero!
Gisteren, maandag de eenentwintigste, was een goede dag. Na een fijn en ontspannen weekend konden we er weer met frisse moed tegenaan. Het werk bestaat momenteel uit het opknappen van de gynaecologieafdeling in het ziekenhuis en (de voorbereiding van) een mooi dagje met de weeshuiskinderen. Vooral het laatste is erg uitdagend!
Met het ziekenhuis gaat het goed. Er ontstaan plafonds, tegelwandjes en geverfde muren. Gesjouw en gedoe. Het vordert! Kasper (volgens Nathan onze ‘coolste jongen’) ontdekt in zichzelf een ware tegelzetter en Marit is met verve onze gedoodverfde beste verver. Sjors bleek de heetste man met een lichaamstemperatuur van zo’n 36.7 graden celsius (huh?).
De rest van de groep heeft zich deze maandag beziggehouden met de voorbereiding van een uitstapje met de weeshuiskinderen dat op dinsdag (vandaag) zal plaatsvinden. ’s Ochtends bezochten we (Arthur, Petra, Rachel, Janneke, Christa, Eline) voor de eerste keer het weeshuis om te kijken waar we precies aan toe zouden zijn. Het blijkt dat we twee keer twee uur moeten verzorgen voor zo’n elf kinderen, waarvan enkele (verstandelijk) beperkt zijn. Dat was even iets anders dan verwacht! Het is best wel een uitdaging om iets leuks te bedenken wat de kinderen niet snel zullen vergeten, zeker wanneer ze het op het eerste gezicht relatief goed lijken te hebben in het weeshuis (wat betreft liefhebbende verzorgers, speelgoed etc.). Na de verwerking van deze (toch wel) teleurstelling besloten we er met z’n allen gewoon het beste van te maken en begonnen we aan tafel te brainstormen. Na wat passen en meten hebben we bedacht dat we de kinderen ’s ochtends vlaggetjes en muziekinstrumentjes laten knutselen, die we kunnen gebruiken voor het middagprogramma: een uitstapje naar het huisje van familie Visscher in Varghas (?), waar familie Henri Koning momenteel zit. Daar gaan we ravotten in de tuin, Hollandse pannenkoeken eten, in de beek spelen, dansen en zingen. Yes! We gaan er iets leuks van maken!
Tijdens het avondeten hebben Rachel en Eline bedacht wie met wie zou moeten trouwen om alle Roemeniëgangers familie van elkaar te laten zijn. Hilarische combinaties kan ik u vertellen! Voor meer informatie: schiet ons komende zondag even aan in de kerk.
’s Avonds werd er gevoetbald met wat locals, waaronder de dominee van de Baptistengemeente. Natuurlijk wonnen wij. Vooral vanaf de zijlijn was het een mooi spel om naar te kijken. Willem het kanon, Kasper die casual aan de lat van het goal hing en Sjors en Niels die letterlijk hun halve voeten eraf hebben gerend: impressive! Na de wedstrijd gingen we nog wat drinken in de Party Pub, waar de groep Ieren met hun bierhoofden ons vermaakten met hun gebral. Zonder gekheid, wat was het gezellig! Een Ier met een scheve pet op zijn hoofd bleek heel goed gitaar te kunnen spelen en vooral te kunnen zingen. Met open monden luisterden we.
Tien uur stille tijd, ook vandaag. Er volgden mooie gesprekken. Wat een dag!
PS. Petra is haar telefoon kwijtgeraakt en heeft nu met behulp van Paulus (croskabuter, red.) aangifte gedaan bij de politie.
PPS. Daan heeft zaterdag in Brasov een vrolijk hoedje gekocht dat hij niet meer van zijn hoofd krijgt. It suits you, Daan! J
Nog geen reacties.