Vandaag zijn we begonnen met het kinderwerk. Een aantal van ons hebben de kinderen opgevangen in een school in de nabije omgeving van onze verblijfplaats. Er waren zo’n twintig kinderen afgekomen op de activiteiten. Een andere groep ging weer aan het werk bij Atilla, de verstandelijk beperkte man. De groep die gisteren de speelweide klaargemaakt heeft, heeft vandaag de toestellen geverfd en de overige gelaste speeltoestellen mogen bewonderen.
Om negen uur zijn we begonnen met het kinderwerk. De kinderen stonden al een tijdje te wachten op al het leuks wat komen ging. Door de regenval was de opkomst niet heel hoog, maar toch wachtte ons een groep van ongeveer twintig kinderen op. Ons was vooraf meegedeeld dat de kinderen best agressief en druk konden zijn, maar het viel alles mee. De kinderen kwamen binnen en gingen direct aan de tafels zitten en wachtten geduldig op wat komen ging. Het was namelijk nog even wachten op een tolk. Toen zij eindelijk gearriveerd was, hebben we tekeningen uitgedeeld en liedjes gezongen. De kinderen deden erg hun best, te meer doordat we vooraf hadden meegedeeld dat de vijf beste tekeningen een prijs zouden ontvangen. Na het ontspannende tekenen, waar ze heel geconcentreerd op gewerkt hebben, hadden we een spelletjesdeel op de agenda staan. We gingen, doordat het weer buiten erg druilerig was, binnen touwtjespringen en met ballen overgooien. De kinderen genoten echt van de aandacht die ze kregen, iets wat ze in het zigeunerkamp zeer waarschijnlijk node missen.
Vandaag ging er een grotere groep naar het kleine huisje van Atilla. De werkzaamheden betroffen het wassen van de muren, het met cement opvullen van de gaten in de muren, stukadoren en schuren van het plafond, wat opnieuw gelakt moest worden. Het huisje knapt zienderogen op. Er zal nog veel werk opgeknapt moeten, voordat het er weer een beetje leefbaar uitziet.
De laatste groep is vandaag naar de ijzerboer vertrokken om de speeltoestellen te schilderen en de nieuw gelaste toestellen te bewonderen. Daarnaast zijn ook een aantal houten palen aangewezen om als doel te dienen bij het voetballen. Na een dag werk, is het schilderen bijna af. Zodra het stopt met regenen, zullen de toestellen geplaatst gaan worden. De toestellen zullen met een of ander, bijna uit elkaar vallend, roestig tractortje vervoerd gaan worden. Het is de vraag of het ooit aankomt, maar we houden de moed erin. Morgen staat een uitstapje gepland om het land te verkennen, dus even tijd om de spieren rust te geven.
Nog geen reacties.