De laatste dag is het ontbijt opgediend om 07:30 uur. Ference kan niet begrijpen dat wij altijd zo vroeg opstaan. Hij is niet de enige. Wouter, Jan en Sjaak en Jelmer vertrekken na het ontbijt.
Er moeten nog wat klussen worden gedaan. Bij Atilla worden de allerlaatste klusjes afgerond. De twee bussen worden van binnen en van buiten schoongemaakt. Het gereedschap uitgezocht, de tassen gepakt, enkele boodschappen gedaan en de auto’s ingepakt. Nog een laatste ritje door het zigeunerkamp. Nog een laatste lunch. Nog wat laatste afscheidswoorden door Ference. We krijgen allemaal een kadootje. Het is een Bijbeltekst die is uitgesneden in een schijf van een boom.
Alle spullen die we achter willen laten worden op een tafel gezet. De tafel staat vol. Ook het keyboard dat we gebruikten voor de samenzang laten we achter voor Ference. Hij wil het gaan gebruiken in de kerkdiensten in het Gipsy-kamp. Dianna heeft het er moeilijk mee. In een korte tijd is er wel wat gegroeid tussen de Goesse jongeren en dit dappere echtpaar dat hun leven wil weiden aan zo’n moeilijke missie. Samen begeleiden ze ons naar de Oekraïens-Hongaarse grenspost. ‘Pas als jullie veilig aan de andere kant zijn ga ik terug’, zegt Ference. We nemen nu voor de laatste keer afscheid. Ference en Dianna kussen iedereen vaarwel. Dan gaan we.
De grenspassage verloopt minder moeilijk dan op de heenreis. Ook de autorit verloopt zeer voorspoedig. Als tussenstop wordt gegeten bij hotel Paprika, dat is bekende kost: veel voor weinig.
Klaas, onze onmisbare tolk, wordt in Oostenrijk afgeleverd bij zijn ouders en een bekende vriend die niet mee kon vanwege zijn stage: Herman. Het weerzien met Herman is vooral leuk voor Henk en Louisa. Na deze korte onderbreking rijden we in één ruk door naar Goes waar we ’s morgens om 11:00 aankomen.
Zaterdagmorgen… De diaconale jongerenreis 2010 is voorbij. Het was een bijzondere ervaring voor alle deelnemers en degenen die de hulp mochten ontvangen. We hebben uit de gemeente in Nagybereg twee keer bezoek mogen ontvangen. Via de mail en via dit weblog hebben we leuke en bemoedigende mailtjes ontvangen. In de voorbereiding hebben heel veel mensen ons bijgestaan, ondersteund met raad en daad. Er is veel geld gegeven wat enorm goed kon worden besteed of nog zal worden besteed. Allen hartelijk dank hiervoor.
Soli Deo Gloria
Nog geen reacties.