Reisverslag 25-7-2016
We werden weer gewekt door Jan Henk waarop Ruth zei: “Waarom worden we elke keer zo vroeg wakker gemaakt?” We ontbeten weer met wit brood met worst, tomaten en paprika. Nu was een gebakken ei een extraatje. De meesten moesten nog even wakker worden bij het ontbijt na een korte nacht. Maar al snel had iedereen zin om te beginnen aan de eerste werkdag. We sloten het ontbijt zingend af met ´wij danken u´ op het verzoek van de nichtjes Kuiper/Kruizinga.
Anneke had een strak schema met de indelingen voor vandaag op het bord in de eetzaal geschreven. Nadat iedereen dat goed had doorgenomen vertrokken we allemaal naar de plek waar onze eerste dag zou beginnen. De ene helft vertrok naar Nagydobrony waar kinderwerk werd gedaan. De kinderen waren erg blij met onze komst en hechtten zich erg snel aanonze groep. Er waren twee groepen van ± 20 kinderen en één grote groep van 50 kinderen. Het waren flinke groepen in kleine ruimtes. De klussers zijn begonnen aan een houthok en twee wc hokjes.
In Dimisci zijn Ruth en Anneke begonnen met de drie tot vier jarige van tien kinderen. Bij hen ging het er anders aan toe dan in Nagydobrony. Ze werden geconfronteerd met de andere cultuur en moesten aanzien hoe een oma (leidster van de groep) haar kleinkind sloeg met een tak uit de tuin. Dit gaf hen een machteloos gevoel. De klussers hebben onkruid weggehaald en hekken geschuurd en geschilderd. Een zwaar werkje in de brandende zon van Oekraїne. Om half één werden we opgehaald voor de lunch en aten we kippensoep met macaroni en wederom augurk. Al snel moest een groepje vertrekken naar de Summerschool waar ze de docenten Engelse lessen gaven. De docenten reageerden zakelijker dan verwacht, dus moest het speelse programma veranderd worden. Ze waren erg leergierig. Het kinderwerk zat er grotendeels op dus werden er erg veel klussen geklaard. Rond een uurtje of vijf waren we allemaal terug bij ons verblijf en konden we niet wachten met douchen. Na gedoucht te hebben kregen we een maaltijd die bestond uit rookworst met heeeeel veel aardappels en je raadt het al …. augurk.
´s Avonds werd door de directrice van het gymnasium -waar wij verblijven- de geschiedenis van de school en het leven in het dorp Nagydobrony verteld. Ruth en Jurjen bleven gezellig nog even napraten bij het kampvuur. Francois had zijn 80´s muziek opgezet en zo verliep de avond rustig en wederom laat af met het prachtige kampvuur van Stef en Simon.
Nog geen reacties.