Onverwachte ontmoetingen voor een nieuw project

//Onverwachte ontmoetingen voor een nieuw project

Terwijl de reis van 2015 gaande is, zaten we niet stil als werkgroep DJR. Er wordt tijdens de reis 2015 alweer nagedacht over het project voor volgend jaar. Na twee jaar verbonden te zijn geweest met stichting Embrace gaan we nu op zoek naar een nieuwe partner om mee samen te werken voor een volgend project in een ander land dan Hongarije. Voor de reizigers die meerdere jaren met de DJR meegaan is het goed om in meerdere projecten te werken en zo kennis te maken met verschillende mensen en situaties. We zoeken daarom voor volgend jaar naar een nieuw project dat natuurlijk weer helemaal moet passen bij onze missie en visie op diaconale reizen voor jongeren. Waar begin je dan met zoeken? Er is zoveel en maar niet alles past bij hetgeen wij zoeken.

Vorig jaar, in de zomer van 2014, wilden we met de reizigersgroep een zondag op bezoek bij een eerder bezocht project, in west-Oekraïne. Vanuit Lónya vertrokken we welgemoed naar de Hongaars/Oekraïense grens. Daar bleek al snel dat we niet over de juiste papieren beschikten en we waren genoodzaakt om als lopend reiziger de grens over te gaan terwijl de bus terug moest naar Hongarije. Dan sta je met 8 personen in Oekraïne, onvoorbereid, zonder tolk en zonder vervoer. Na een telefoontje naar Monika in Nederland stopte er binnen 15 minuten een volkswagenbusje naast ons en de chauffeur vroeg in keurig Engels: “Wilt u naar Nagybereg?”
Deze ontmoeting was niet toevallig. Het leek wel of deze hulp uit de lucht kwam vallen. Door de leiding van God mochten wij Attila Tomes ontmoeten en hij heeft ons keurig naar Nagybereg gebracht en later op die dag ook weer terug gebracht naar de grens. Maar dit was in 2014, en wat heeft dat met nu te maken?

Als God zorgt doet Hij dat niet zuinig. Wij konden onmogelijk voorzien waartoe ‘de pech’ bij de grens in de zomer van 2014 toe kon leiden. In de zomer van 2015 hebben wij Attila en zijn vrouw Lívia opnieuw ontmoet. Het echtpaar Tomes zet zich in om voor Roma-kinderen een vakantie mogelijk te maken. Het was heel bijzonder om een bezoek te brengen aan Csonkapapi waar jaarlijks honderden kinderen een vakantiebijbelweek kunnen meemaken. We wilden graag met Attila en Lívia praten over de mogelijkheden voor een nieuw DJR-project in de zomer van 2016. Attila en Lívia wilden ons graag helpen. Zelf ontvangen zij jaarlijks hulp vanuit Nederland, van jongeren die helpen met organiseren van activiteiten voor de Roma-kinderen. Attilla en Lívia kennen de diaconale projecten in het westelijk deel van Oekraïne en zijn voor ons een goede bron voor het leggen van nieuwe contacten. Wat wij niet voorzien hadden (en toeval bestaat niet) was een ontmoeting met Jurjen en Ruth Knot. Dit enthousiaste echtpaar was dezelfde dag als wij aangekomen in Csonkapapi en werkten deze week mee met de vakantiebijbelweek. Jurjen en Ruth, zo Hollands als het maar kan, en tegelijkertijd ‘als een spin in het web’ van vele diaconale projecten in West-Oekraïne. U begrijpt dat het die zondagavond laat is geworden. Bijzondere ontmoetingen, geleid door God! Nieuwe kansen en mogelijkheden voor toekomstige projecten en reizen. We gaan als werkgroep verder onderzoeken wat de mogelijkheden zijn en ons vooral door Hem laten leiden op nieuwe wegen.

Nog geen reacties.

Laat een reactie achter!

Uw emailadres zal niet gepubliceerd worden.