Door de ogen van “de reiziger”.
Vrijdagavond 18:30, eindelijk het is zover. Een enthousiaste groep staat klaar om te vertrekken naar Hongarije. Ouders, familie, vrienden en andere bekenden worden nog een keer extra uitgezwaaid en dan gaan we met 3 busjes richting Lonya. De sfeer is supergoed en in elke bus is het reuze gezellig. Regelmatig stoppen we eventjes om te wisselen met chauffeurs,
het roken van een sigaretje of snel even een verkoelend blikje fris kopen. Voor de zekerheid nog even een toiletbezoekje, maar dan wordt de weg weer snel vervolgt.
Helaas blijken er onderweg veel wegwerkzaamheden te zijn, waardoor er veel vertraging ontstaat. Dit wordt vaak nog wat versterkt omdat er veel pechgevallen zijn.
Een grote file in Duitsland zorgt voor veel vertraging, maar wel het nodige plezier. Een schitterende groepsfoto wordt gemaakt op de invoegstrook en ook wordt een eenzame Duitse vrouw door ons behulpzaam weer op weg geholpen. Na een lange reis van 24 uur komen we ’s avond aan in Hongarije en krijgen we een gastvrij onthaal en nog een heerlijke warme maaltijd met kip en aardappeltjes.
Maar eigenlijk verlangt bijna iedereen wel naar een verfrissende douche en even rustig relaxen. Om 01:00 ’s nachts is iedereen al helemaal stil en slaapt de hele groep. ’s Morgensvroeg om 7:30 wordt iedereen weer gewekt en om 08:00 beginnen we de dag met een stukje lezen uit de bijbel en zingen we een lied. We vertrekken naar de eetlocatie, 10 minuten rijden verderop. Dit is een school waar we door verschillende mensen worden verzorgt. Om 10:30 vertrekken we naar de kerk. In de kerk mag Monika de preek voor ons vertalen in het Nederlands. De boodschap is: Ga putten bij de echte bron. Dan zal je geen jalousie hebben, maar ben je juist bereidt om er te zijn voor een ander. De ander te helpen en iets goeds te gunnen. Dit is ook waar wij als DJR groep voor zijn gekomen. We willen de liefde van God doorgeven aan andere mensen.
Na de kerkdienst gaan we weer uitgebreid warm eten en dan vertrekken we naar een rivierstrandje om even te plonzen. Het is inmiddels 35 graden, dus het is een heerlijk verkoelend duikje. Aan het einde van de middag vertrekken we weer naar school om te eten en gaan daarna weer terug naar het kamp. De sfeer is heerlijk ontspannend en gezellig. Het belooft een goede reis te worden….
In het kamp aangekomen krijgt iedereen even toegang tot wifi internet om aan het thuisfront te laten weten hoe het gaat. Toegang tot wifi is beperkt, vandaar dat er door velen gebruikt van wordt gemaakt. Nadat iedereen zich wat heeft kunnen opfrissen wordt er door Henk een overdenking gehouden. Het gaat over Jozua 8: 30 – 35.
Het thema is: Ga altijd eerst naar “Ebal”. Ook al is er weinig tijd, ga altijd eerst naar God met je vragen, aanbidding of dank. Jozua maakte een offer op onbewerkte, ruwe, ruige stenen. Je woorden hoeven niet mooi te zijn, maar laat zeg wat je op je hart hebt.
Na de overdenking worden er nog een paar liederen gezongen en gaan we uiteen om stille tijd te houden. Na afloop wordt er in groepjes gebeden. Daarna is het tijd voor ontspanning.
Hoewel sommige personen moe zijn, hebben de meeste nog geen zin om vroeg naar bed te gaan. De laatste gaan tussen 2:30 en 3:00 naar bed. ’s Morgensvroeg worden ze om 6:45 weer gewekt en het moet worden gezegd, zonder problemen komt iedereen op tijd beneden om vroeg te vertrekken naar de school voor het ontbijt. Een grappige anekdote is dat in deze nacht iemand bij Arvid in bed klom omdat hij dacht is dat er brand was onder de minibus. Op de vraag “wat doe je in mijn bed” werd als antwoord gegeven dat de schuifdeur echt open moest omdat er echt brand was. Gelukkig werd de slaapwandelaar (we noemen natuurlijk geen namen, maar de insiders zijn op de hoogte… 😉 weer wakker en kon er hard worden gelachen.
Een vrachtauto met spullen vanuit Nederland moet worden gelost en de verwachting is dat deze om 8:00 zal arriveren. Maar na enige tijd blijkt dat de auto waarschijnlijk pas tussen 2:00 en 3:00 zou arriveren. We besluiten om alvast de gymzaal op te ruimen, zodat we alles goed kwijt kunnen als de vrachtauto arriveert. Maar dit klusje is binnen 10 minuten al geklaard. Na wat tijd besluiten we als groep om van de nood een deugd te maken. We verzinnen een teambuildingsspel en dit wordt door de hele groep zeer gewaardeerd. De sfeer is zeer goed. Ondertussen was de ‘werkgroep” al vertrokken om een aantal huizen te gaan bekijken, zodat we ’s middags wel aan de slag kunnen. Om 12:00 komt “de bouwgroep” weer terug en kunnen we eten.
Besloten is om na het eten wel naar de huisjes te gaan om alvast te gaan schoonmaken. Want inmiddels is er bericht gekomen dat de vrachtwagen waarschijnlijk pas rond 18:00 zal arriveren. (ten tijde van schrijven: ben benieuwd of het wellicht nog later wordt). Na het eten worden de instructies uitgedeeld en vertrekt de groep naar de verschillende huisjes.
De Summerschool (Engelse les) kon wel direct starten. Rosanne en Herman leiden dit project en vanuit de groep sluiten Ronald en André aan. Ook Janet (stichting Embrace) vergezeld de groep. Het niveau van de groep blijkt wat lager te zijn dan het jaar ervoor. Na het eten wordt daarom besloten om het niveau van de lessen wat te laten zakken en het geheel wat interactiever te maken, zodat ze gestimuleerd worden om ook zelf Engels te praten.
Het is echt begonnen en we houden u op de hoogte over de ervaringen van de reizigers bij de huisjes. Vanuit Hongarije wensen wij u als groep Gods zegen toe.
Nog geen reacties.