Het is al half twaalf en ik ben juist uit bed.
We zijn net iets te laat voor het ontbijt (7.30) maar Monica had het idee voor een brunch geopperd. Ik zal voor de brunch nog trachten een update te geven over de afgelopen twee dagen. Woensdag bent u voor het laatst geïnformeerd over de stand van zaken vanuit het dorpje Nagyberg.
Dus bij deze………….
Gisteren zijn Wouter en Josien van Dam gearriveerd en verwelkomd in de groep. Deze oude bekende uit Amersfoort kon direct aanschuiven aan de macaroni zonder met. Heel gezellig om bij te praten. Over de macaroni zonder met. Dat staan nu al enkele dagen op het menu. Witte macaroni. Mjammie. Het menu is aanzienlijk kariger dan tijdens eerdere reizen. De vergelijking tussen de feestelijke dagelijkse lunch in Mezöváry en de avondmaaltijd wordt met de dag groter. Straks wil iedereen alleen nog maar naar Magduska. Monika moet gaan klagen bij de kok!!! Wij willen vlees.
Vandaag kregen we een deel van een jongerengroep (uit Geersdijk!!) op bezoek. De afgelopen winter heeft de werkgroep al eens vergaderd met het bestuur van deze jongerenreisorganisatie. Toen hebben we ontdekt dat hun project en ons project op bereisbare afstand van elkaar ligt en toen hebben we los-vast afgesproken dat er mogelijk een bezoekje gebracht kon worden omdat wij en zij tegelijkertijd in de Karpaten zitten. Ook in de laatste weken voor de reis was er nog even mailcontact.
De jongerengroep van Jongeren4Jongeren uit Geersdijk organiseert een vakantieweek voor kinderen uit het Tjernobyl-gebied. Via fondswerving betalen zij een vakantie van tientallen kinderen die in een ongezond gebied wonen. In de gezonde berglucht van de Karpaten kunnen deze kinderen op krachten komen door gezonde voeding en schone omgeving. Een erg mooi en belangrijk project. Er worden allerlei spelletjes georganiseerd en er word gesport. Deze jongerenreisgroep verblijft tien dagen in de Westelijke Karpaten en vertrekken komende woensdag weer naar Nederland. Leuk om andere Nederlanders, wat zeg ik, andere Zeeuwen 2000 kilometer verder te ontmoeten die hier ook nog hetzelfde doel hebben als wij. Henk geeft hen vanmiddag een rondleiding. Met Karin en Peter en 7 jongeren wordt het MFG bezocht en bewonderd. Onze Gipsy-vriend Thomas heeft zijn paardenkar omgebouwd tot taxi en rijdt de groep Noord-Bevelandse dames rond door het Gipsy-kamp. Wat zij daar zien maakt indruk. De Popering-bus met airco wordt tenslotte volgeladen met kinderkleding en voldaan nemen we om 17:00 uur afscheid van elkaar. Als u meer wilt weten over het werk van Jongeren4Jongeren kunt u hun website raadplegen. Ook zij houden een weblog bij. Check www.jongeren4jongeren.com
We hebben nog meer bezoek gekregen namelijk van Paul Post, Stefan Hartog, zijn vriendin Rosanne en Klaas Menkveld die 1800 kilometer, stortregen in Duitsland en de Oekraïnse grenswachters hebben getrotseerd in een record tijd van 17,5 uur! (Wij deden 25 uur over dezelfde reis weet u nog.) We zijn blij dat ze veilig zijn aangekomen en nemen filters mee voor onze superkoffiezetter. Morgen ontbijt met koffie erbij. Post en Co verblijven hier tot maandagavond en reizen dan door naar Roemenië.
Nu over het werk want er gebeuren hier bijzondere dingen. In Mezövari staan de mannen te dringen om aan de beurt te komen voor een ritje op het witte paard van Presidente Sandor terwijl de vrouwen staan te verven, sjouwen, en slopen. De standaard grappen worden getrouw voortgezet en Sjoerd tracht nog steeds één en ander aan controle over de groep te houden. De groep wordt trouwens bijna ieder dag vernieuwd. Er is veel wisseling van mensen en dat is leuk.
Het werk schiet erg op in Mezövari. De kelder is helemaal gewit, er zijn stalen trappen gesloopt of ontdaan van roest en vuil. Een aantal jongens hadden het voorrecht om met Presidente Sandor met paard en wagen naar het dorp te gaan om daar zakken cement van 50 kilo te laden. De lunch van Magduska is altijd even lekker en altijd veel te veel. Hulde aan deze twee lieve mensen.
Ties moest nog een keer naar de dokter en kreeg wederom een spuit in zijn derrière geduwd. Het gaat nu gelukkig goed met hem. Hij heeft Sandor inmiddels het ‘kijkerdekijk’ ook aangeleerd, en zo gaat het werk in Mezövari door……
In Nagyberg heeft het op de brug gestorte beton netjes kunnen drogen zonder afdrukken van kindervoeten of andere onwelkome zaken met dank aan bewaker David en eventuele andere bewakers. Dat betekende dat de brug netjes afgewerkt kon worden en nu is hij klaar! Zondag kan hij werkelijk in gebruik worden genomen. Dank aan Quirian, Kasper, Floris, Sander en Henk!
De kinderwerkers hebben het altijd even druk. De belangstelling is groot. Ze staan altijd om 9.00 klaar om de kinderen tussen 4 en 14 jaar te ontvangen. De serie van gelijkenissen zet zich voort. Donderdag ging het verhaal over de schat in de akker. Rachel was verkleed als de arme man die werk zocht op het land van een rijke boer. Er is een ketting gemaakt van gedroogde pasta (lees: Fusili). Dit werd zilver gespoten en versierd met glitterstiften.
De andere groep was heerlijk aan het ravotten in de tuin met ballen, tennisrackets en springtouwen. De nodige ruzies waren ook weer aanwezig. Een tennisracket raakt niet altijd alleen de bal maar ook wel eens ‘per ongeluk’ het hoofd van de ander. Kleine zigeuners meisjes met grote Nederlandse meisjes gingen een belleblaas wedstrijd houden en Sander stond weer in de aanslag met zijn foto camera.
Vrijdag ging het verhaal over de vijf dwaze en de vijf wijze meisjes. De kinderen hebben lampionnen versierd met een doorzichtig wegwerpbekertje er in verwerkt. In dat bekertje zat een elektrisch theelichtje. De zigeunerkinderen keken hun ogen uit dat zo’n soort kaarsje ook op elektriciteit kan werken. Hierdoor moesten wij her en der wat lampjes uit broeken en vanonder truien halen.
Het duplo, lego en het andere speelgoed blijft de grootste attractie. Het blijft een feest om te bouwen en vrij te spelen.
Iedere middag wordt er verder geschilderd aan klein-slagharen en de kleurtjes geel, rood en groen steken mooi af bij de zwarte details. De wippen worden blauw. Het is veel werk maar met veel toewijding vorderd het gestaag.
Iedere avond gaan Ties, Sjoerd, Andrash (André), Rachel, David (zigeuner jongen, Guy en Monika naar het gebouw om onder leiding van Ferenc en Dianna met een zigeuner kinderkoortje te oefenen. Het zeer oude lied Swing Low Sweet Chariot is snel aangeleerd en word uit volle borst mee gezongen door de kinderen. Daarnaast worden er een soort van opwekkingsliederen, die hier gezongen ingestudeerd voor de opening van komende zondag.
Komende zondag zal de opening van het multifunctionele gebouw plaatsvinden. Er komen veel mensen en we hopen dat het een leuke en positieve dag zal worden. Vrijdag is er flink gewerkt op het terrein om voorbereidingen te treffen. De wat praktische instelling van Nederlanders wordt minder gewaardeerd. Het gaat hier niet om de grote lijn maar om de details. De twee centimeter zwarte aarde op de gebruikelijke bruine klei is een puntje op de i maar kost veel (praat)energie. Zo ook de plaats van het podium, de lengte van de tijdelijke banken, de zittingen op de schommeltjes en de verplaatsing van allerlei restanten bouwmateriaal. Uiteindelijk komt alles goed en zal er morgen feest zijn. Wij gaan nu lekker naar Munkacheve, een grotere stad, om lekker te ontspannen.
U hoort zo snel mogelijk weer van ons.
Nog geen reacties.