Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: we zijn in Oekraïne!
Op dit moment zijn Sjoerd, Floris en Henk met fluitjes en trommeltjes om me heen aan het musiceren – mooi. Monika deelt zoutjes uit, omdat dat goed voor ons is. Want ja, wat een temperaturen hier! Enfin, laten we bij het begin beginnen.
Gisteravond, zo rond de klok van acht, werden we door familie en vrienden uitgezwaaid bij de Maranathakerk. De reis verliep vrijwel voorspoedig; op een file in Duitsland na hebben we geen tegenslagen gehad. Om de twee uur hielden we een korte pauze, wat waren we blij met de McFlurry’s en milkshakes tijdens de McDonald’s-stop. Dwars door Boedapest gereden, wat een prachtige stad! Ook de grens Hongarije – Oekraïne was weer een memorabel moment. Het duurde lang. Het was heet. En het duurde láng. Eerst moesten de passagiers een controle ondergaan, daarna werden de bussen gecheckt. Iedereen was ziek, zwak en misselijk. Gelukkig had Christa van die Haribo-kikkers waardoor we weer wat opkikkerden :).
En jawohl, toen was het echt zover: Oekraïne!! Eerst maar eens om boodschappen; als gekken graaiden we naar de zakken chips en chocolade. Rond acht uur kwamen we moe en stinkend aan in Nagybereg. In de meisjesschool (de accommodatie van vorig jaar) stond er eten voor ons klaar. Ja, daar knapten we van op. Daarna gingen we naar de overkant van de weg, de jongensschool: onze place to be de komende weken. Bedden werden veroverd, tassen werden uitgepakt. Na een heerlijke douche begon iedereen zichzelf weer een beetje te worden. En dan: TIJD VOOR EEN BAKKIE! Met achttien kilo koffie, vijf kilo suiker en poedermelk en drie koffiezetapparaten zou dat geen probleem moeten zijn, zou je denken. Maar wat blijkt. Geen filter te bekennen! Dus nog even zonder cafeïneshot… Dan maar aan de cola en bier. Er werd nog even gezellig gedaan, maar het bed riep hard: rond middernacht sliepen we als rozen. Wat mogen we dankbaar zijn voor deze eerste dag!
De volgende dag, zondag. Herman werd wakker naast een Oekraïense worst, raar. Om 8:45 uur aan het ontbijt. De nieuwelingen moesten erg wennen aan het eten hier: zo wordt er overal paprika bij geserveerd. RAAR! De kerkdienst in de Reformatorische kerk begon om 10:00 uur. Lekker koel in de kerk J. Wat opviel was dat de dominee ons aanvankelijk helemaal niet begroette, maar later in de dienst uitgebreid voor ons heeft gebeden. Hij bedankte God dat de kerk op deze manier werd gewezen op het feit om zelf ook te ‘geloven met de handen’; enigszins schaamtevol omdat zij zichzelf weinig tot niet inzetten voor de zigeunergemeenschap.
Weer terug naar de accommodatie. Tijdens het middageten hebben Rachel en Eline een Top 27-lijst gemaakt met degenen die het meest bruin zouden worden. Onze Cor staat op de eerste plaats. Over twee weken zal er een meting plaatsvinden om te kijken of de hypothese klopt :).
Na het middageten gingen we naar de zigeunergemeenschap. Er werd een kerkdienst gehouden, onder leiding van Ferenc, in het zogeheten ‘Multifunctionele gebouw’. Vreemd om te zien hoe het binnen een jaar is getransformeerd van een fundering naar, ja, een multifunctioneel gebouw! Na de dienst was er gelegenheid om in contact te komen met de gemeenschap. Geknuffel en handgeklap all over the place. Veel kindjes vroegen meteen naar Timo, haha! Helaas, die knakker moest weer de praeses van zijn studentenvereniging uithangen waardoor hij niet meekon met ons :(. Desalniettemin waren de kinderen erg enthousiast ons te zien.
Morgen hoopt het overgrote gedeelte van de groep naar Mésövary te gaan om te kijken wat daar in de komende twee weken aan werk verricht kan worden. Ook gaan we al aan de slag, want niets gebeurt vanzelf hebben we vandaag geleerd van Henk. De kinderwerkers gaan alles in gereedheid brengen om de kinderen dinsdag te kunnen ontvangen.
Op dit moment is er een grote groep mensen naar het meertje om te zwemmen. Vijf euro entreegeld, wat??! Verder wordt er hier gemusiceerd, gezond en gerelaxed. Fijn! Een mooie eerste dag in de rimboe.
Gegroet!
Nog geen reacties.