De tweede zondag hebben we in de kerkdienst in het dorp een presentatie gehouden over onze missie. De dominee vond ons verhaal erg mooi. Wij hebben hem en zijn presbyters (de kerkenraad) daarom uitgenodigd om de daad bij het woord te voegen en diezelfde middag de openluchtdienst bij te wonen in het zigeunerkamp. Die middag melden de dominee, de hulppastor en drie ouderlingen zich in het zigeunerkamp. Dit was zowel voor Ferenc als voor de zigeuners heel verrassend, nog niet eerder vertoond. Ferenc leidt de dienst en de zigeuners doen hartstochtelijk mee. Hij vraagt hoe men de komst en werk van onze groep ervoer. Onze ‘Beer’ van de bouwput (Istvan) riep spontaan: “Een grote zegen van God!” Ik werd er stil van, tjonge. Noem het een dienst, noem het een samenkomst, het was puur. Samen, of om de beurt liederen zingen voor God geeft een warme verbondenheid.
Na de openluchtdienst ontstond een spontane sing-inn. De dominee en de hulppastor gingen rond met bekertjes cola en sinas en deelden koekjes uit. Ook voor hen was het een onverwachte en bijzondere middag. Het werd een plaats vol ontroerende ontmoeting. David, onze vaste hulp op de bouwplaats, kan aardig overweg met het oude keyboard dat in het huisje staat. Hij begeleid het gezelschap met het zingen van voor ons bekende melodieën. Verschillende talen en niet op elkaar afgestemde klanken, maar een lofzang omhoog. Je zag dat er diepe ontroering bij de vrouwen en kinderen. Wij konden dat met hen delen.
Nog geen reacties.