Zaterdag, een dag vol cultuur

///Zaterdag, een dag vol cultuur

Het eerste een laatste weekend was aangebroken voor de groep. De dag begon voor velen als veel te vroeg, de wekker stond gewoon weer om 07.15 want 07.30 werden we aan tafel verwacht, het beloofde een drukke dag te worden. Aan het ontbijt was ook te zien dat iedereen de vorige avond als zeer geslaagd had ervaren, de wallen konden onder de tafel opgeraapt worden. Maar na een stevig ontbijt werd ons het dagprogramma verteld.

 

We bezoeken de stad Uzhhorod (in het Hongaars: Ungvar). Dit is de hoofdstad van deze omgeving. Hier staat een burcht van waaruit vroeger de regio onder controle werd gehouden, tegenwoordig is dit opengesteld als museum. Hier konden we zien hoe de mensen er vroeger leefden en kwamen we nog wat communisme tegen in een kamer. Dus er was voor ieder wat wils, maar voor de meesten iets teveel van het goede. Toen we het binnen museum hadden bezocht konden we door richting het buiten museum, dit waren verschillende huizen vanuit de middel eeuwen, hier kon je zien hoe de mensen leefden en hoe deze woonden in een gemeenschap.

Het leukste van de het buiten museum was nog wel dat er een aantal typische volkmuzikanten aan het spelen waren. Deze mannen waren geheel in klederdracht en hadden snel de harten van de groep gestolen. Nadat ze een aantal nummers hadden gedraaid hadden zelfs de zuinige Zeeuwen wat over voor de muzikale vrienden, ook werden er een aantal cd’s gekocht zodat er op de terug weg goed nagenoten kon worden.

Na het bezoek aan de museums had iedereen wel zin in een lunch, na niet ver rijden konden in een restaurant aanschuiven. Onze reisleider had vooraf gereserveerd, dus we hadden geen gezeur wie wat van de kaart wilde (voor sommige wel wat jammer). Als voorgerecht kregen we typische soep. Het was een rode sap met aardappel, crème fresh, kool en sporen van rode bieten. Voor de één was dit een betere combinatie als voor de ander, op naar het hoofdgerecht. Heerlijk gekookte aardappelschijven, met vlees. Eindelijk weer eens een goed stuk vlees, hier in Oekraïne is het ons alle opgevallen dat de hoeveelheid vlees per dag een week een stuk lager ligt dan dat we gewend zijn in Nederland. Het was een lap varkensvlees, dubbelgevouwen met daarin salami en spek. Het had de meesten goed gesmaakt, dus op naar het middagprogramma.

We bezoeken we een ruïne, Nevickei Vár. Dit was ooit een mooi kasteel op een rots bij de rivier Uzh. De Hongaarse legers hebben de muren in 1644 kapot geschoten. Na ook hier rond gelopen te hebben zijn we weer weg gegaan. De reisleider had ons binnen één dag zoveel cultuur willen laten zien dat het voor iedereen op het eind een beetje veel werd, dus de terugweg werd ingezet.

Na een tussenstop voor boodschappen kwamen we weer bij onze vertrouwde school aan. Hier waren een aantal mensen al bezig voor ons avond eten. Het werd een soort bbq. Een man was bezig om op grote spiezen (zo een 40cm per spies) stukken varkensvlees te roosteren die gemarineerd waren. Dit konden we in combinatie met koolsalade en brood opeten. Maar we zouden geen echte Hollanders zonder ketchup en mayo, dus ook deze werden flink gebruikt, maar iedereen heeft heerlijk gegeten. Om alle ingenomen vetten en koolhydraten zo snel mogelijk te verbranden zijn een deel van de jongens nog even gaan voetballen.

Ondertussen wil Henk nog even wat van het overschot gaan brengen bij Atilla maar, is niet thuis als we de shaslick komen brengen. Na wat roepen komt hij aangehobbeld. Hij draait de deur van het slot. Een dikke blauwe walm komt het huisje uit. De kachel brand lekker. Atilla heeft met ijzerdraadjes de oude pijpen weer aan elkaar geknoopt. Kennelijk is de rook hem wel te veel geworden en is hij even een ommetje gaan maken voor wat frisse lucht. Toch niet zo gek dat de muren zwartgeblakerd zijn. We hebben een probleem met de kachelpijp en met de kachel. De pijp ligt nieuw in de auto dus dat is op te lossen. De kachel mist een deurtje voor de aslade en voor het stookgedeelte. Als we ook dit probleem niet oplossen is ons werk slechts van korte duur.

De avond was veelbewogen, de groep heeft zonder dat er daar geplande tijd voor stond of iets van dien aard hele persoonlijke dingen met elkaar gedeeld. Mooie dingen, pijnlijke dingen, niet iets dat je zomaar met iemand wil of moet delen. Hierin kunnen we zien dat de groep elkaar vertrouwt, en op elkaar bouwt. Dus ook hierin zien we dat we diaconaal met elkaar als groep bezig kunnen zijn. Iedereen gaat vermoeid op alle vlakken naar bed, een mooie dag op de zondag tegemoet te gaan.

Nog geen reacties.

Laat een reactie achter!

Uw emailadres zal niet gepubliceerd worden.